We hebben, en dat wil ik alvast melden dollende Otters gezien in zee vlak onder onze kampeerplaats maandagavond en gisteren dinsdag twee Zeearenden op weg naar hun jachtgebied. Indrukwekkend.
Vrijdag 24 Juni dag zes.
We vanuit Fort Williams zijn we richting het eiland Mull getrokken. Een fantastische rit langs Loch Eil en Loch Linnhe. Direct nadat we bij Kintocheil op het schiereiland Sunnart zijn gekomen, is het afgelopen met mooie meerbaanswegen. Vanaf nu rijden we voorlopig alleen over eenbaanswegen met wel regelmatig Inhaalplaatsen. Het betekend dat je rijdend permanent erg goed op moet letten. Er dus weinig ruimte voor mijn manier van rijden: rijden en de omgeving goed in de gaten houden. Nu stoppen we maar regelmatig om van het schitterende landschap te genieten.
We hebben wel allebei een behoorlijk Noorwegen gevoel. Bij Inversanda trekken we van de kust het binnenland in. Om over een vereenzaamde weg met een stil landschap ineens vanaf een hoogte afdaalt naar Loch Sunnart. Bij Strontium, het heet zo omdat er strontium wordt gewonnen, stoppen we omdat het een leuk plaatsje is en omdat er een Informatie is.
De beste informatie tot nu toe. Ze hebben veel informatie en de dame die ons te woord staat, heeft er verstand van en weet veel. Beladen met kaarten en folders gaan we verder.
Grotendeels, nadat we hoogvlakte waren opgeklommen, rijden we langs de Gleann Geal naar Lochaline, waar we de boot moeten nemen naar Mull.
In de Gleann Geal staat weer wat water, want ook in Schotland is het maanden droog geweest. Jammer dat wij dat niet mee zullen maken.
In Lochaline moeten we 1,5 uur wachten dus kletsen we wat met Veerman, die ons uitlegd waarom er zoveel bruine bomen langs de zee staan. Het lijkt op veel plaatsen inderdaad wel herfst. Een paar weken geleden is er bij een zware storm en hoog water veel water het land op geslagen, waardoor veel bomen in de te droge grond ineens in het zoute water kwamen te staan. Het is een somber gezicht.
Tijdens de oversteek ziet Mieke een grote zalm zwemmen, ik ben met mijn hengel te laat om hem te vangen. Op Mull rijden we naar Craignure, dat is niet de hoofdstad van Mull, maar wel belangrijk omdat hier de veerboot uit Orban aankomt. We reserveren een plaats op een van de meest bizarre campings, waarop we ooit gestaan hebben. We gaan daarna naar Duart Casle, wat prachtig is gerestaureerd door de McCleans. Prachtig kasteel, prachtige omgeving, een schitterend uitzicht over de zee, maar het hele spul ligt aan een achenebbisj weg. De chief moet zich schamen.
Op de camping hebben we uitzicht op zee en op de haven, waar ieder uur een veerboot aan komt en vertrekt.
Ik ben vergeten fotox's te maken van de camping, maar de eigenaar heeft de winter gebruikt om overal alles in het plastic in te pakken.
De vuilnisbakken staan in hoekjes afgeschermd met steigerpijpen met plastic. De afwasruimte is overdekt met plastic op steigerpijpen, de kranen zijn ingepakt in kastjes van steigerpijp met plastic. Overal dat stomme witte dikke plastic. Zelfs in de douches zijn er rondom plastic gordijnen opgehangen in de doucheruimte zodat je er zelf bijna niet meer bij kunt.
Ik zal op internet eens zoeken of ik het terug kan vinden.
Er moeten in zee voor de camping Otters zitten en er zijn recent Dolfijnen gezien.
We hebben, gek als we altijd zijn, halsbrekende toeren uitgehaald om over alle rotsen langs de zee te klauteren om een Otter te zien. We hebben alleen wat verder in zee de kop van een Zeehond boven het water uit zien steken, met een blik in zijn ogen van x93Je moet het vanavond met mij doenx94.
Dag zeven, zaterdag 25 juni.
We zitten nog steeds op het eiland Mull en blijven er nog even.
We hebben ook Problemen
Probleem 1
We hebben al een paar dagen problemen met het slot van de achterklep.
Het slot grijpt niet en met veel gerommel krijg ik het meestal na een minuut of tien wel open.
De komende dagen verwachten we slechter weer, dus zie ik me niet iedere keer zeiknat regenen om iets uit die klep te halen.
Samen met een alleraardigste Engelsman heb ik Fort Williams al met allerlei soorten olie geprobeerd om het zootje wat losser te krijgen, maar mijn actie van vandaag, zo zal blijken, is succesvoller.
Met en schroevendraaier laat ik het slot openspringen en dan doe ik het weer dicht en dat een aantal keren achter elkaar, zodat ik denk dat de olie zich verspreid en het slot gesmeerd wordt. Tot nu toe werk het.
Probleem 2
Toen we vandaag boodschappen deden in Craignure konden we ineens niet met enige betaalpas betalen en de pinautomaat betaald ons ook niets uit. We zitten echter behoorlijk zonder geld, maar besluiten toch te vertrekken naar Fionnport, op het westpuntje van Mull om onder andere Erraid te bezoeken. Dat laatste is een eiland wat met eb over een soort wad te bereiken is.
Tijdens onze mooie rit naar Fionnport zien we ter hoogte van Pennycross, het mag geen gehucht heten, op een zandbank in het Loch wel 40 zeehonden liggen.
In Fionnport is de pinautomaat ons ook al weer niet gunstig gezind. De eigenaresse van de lokale Spar wil ons bij de aanschaf van een stuk kaas wel xa3 50 extra laten pinnen. Nu kunnen we in ieder geval de camping betalen.
Op een groot weiland direct aan zee, met uitzicht op Erraid staat onze bus op een randje op 10 meter van de vloedlijn.
wandelen naar Erraid en terug, zo'n 10 Km, zonder het eiland zelf te bezoeken. Dat doen we met beter weer. Wie weet.
Vanavond eten we onder andere zalm.
In Lochaline moeten we 1,5 uur wachten dus kletsen we wat met Veerman, die ons uitlegd waarom er zoveel bruine bomen langs de zee staan. Het lijkt op veel plaatsen inderdaad wel herfst. Een paar weken geleden is er bij een zware storm en hoog water veel water het land op geslagen, waardoor veel bomen in de te droge grond ineens in het zoute water kwamen te staan. Het is een somber gezicht.
Tijdens de oversteek ziet Mieke een grote zalm zwemmen, ik ben met mijn hengel te laat om hem te vangen. Op Mull rijden we naar Craignure, dat is niet de hoofdstad van Mull, maar wel belangrijk omdat hier de veerboot uit Orban aankomt. We reserveren een plaats op een van de meest bizarre campings, waarop we ooit gestaan hebben. We gaan daarna naar Duart Casle, wat prachtig is gerestaureerd door de McCleans. Prachtig kasteel, prachtige omgeving, een schitterend uitzicht over de zee, maar het hele spul ligt aan een achenebbisj weg. De chief moet zich schamen.
Op de camping hebben we uitzicht op zee en op de haven, waar ieder uur een veerboot aan komt en vertrekt.
Ik ben vergeten fotox's te maken van de camping, maar de eigenaar heeft de winter gebruikt om overal alles in het plastic in te pakken.
De vuilnisbakken staan in hoekjes afgeschermd met steigerpijpen met plastic. De afwasruimte is overdekt met plastic op steigerpijpen, de kranen zijn ingepakt in kastjes van steigerpijp met plastic. Overal dat stomme witte dikke plastic. Zelfs in de douches zijn er rondom plastic gordijnen opgehangen in de doucheruimte zodat je er zelf bijna niet meer bij kunt.
Ik zal op internet eens zoeken of ik het terug kan vinden.
Er moeten in zee voor de camping Otters zitten en er zijn recent Dolfijnen gezien.
We hebben, gek als we altijd zijn, halsbrekende toeren uitgehaald om over alle rotsen langs de zee te klauteren om een Otter te zien. We hebben alleen wat verder in zee de kop van een Zeehond boven het water uit zien steken, met een blik in zijn ogen van x93Je moet het vanavond met mij doenx94.
Dag zeven, zaterdag 25 juni.
We zitten nog steeds op het eiland Mull en blijven er nog even.
We hebben ook Problemen
Probleem 1
We hebben al een paar dagen problemen met het slot van de achterklep.
Het slot grijpt niet en met veel gerommel krijg ik het meestal na een minuut of tien wel open.
De komende dagen verwachten we slechter weer, dus zie ik me niet iedere keer zeiknat regenen om iets uit die klep te halen.
Samen met een alleraardigste Engelsman heb ik Fort Williams al met allerlei soorten olie geprobeerd om het zootje wat losser te krijgen, maar mijn actie van vandaag, zo zal blijken, is succesvoller.
Met en schroevendraaier laat ik het slot openspringen en dan doe ik het weer dicht en dat een aantal keren achter elkaar, zodat ik denk dat de olie zich verspreid en het slot gesmeerd wordt. Tot nu toe werk het.
Probleem 2
Toen we vandaag boodschappen deden in Craignure konden we ineens niet met enige betaalpas betalen en de pinautomaat betaald ons ook niets uit. We zitten echter behoorlijk zonder geld, maar besluiten toch te vertrekken naar Fionnport, op het westpuntje van Mull om onder andere Erraid te bezoeken. Dat laatste is een eiland wat met eb over een soort wad te bereiken is.
Tijdens onze mooie rit naar Fionnport zien we ter hoogte van Pennycross, het mag geen gehucht heten, op een zandbank in het Loch wel 40 zeehonden liggen.
In Fionnport is de pinautomaat ons ook al weer niet gunstig gezind. De eigenaresse van de lokale Spar wil ons bij de aanschaf van een stuk kaas wel xa3 50 extra laten pinnen. Nu kunnen we in ieder geval de camping betalen.
Op een groot weiland direct aan zee, met uitzicht op Erraid staat onze bus op een randje op 10 meter van de vloedlijn.
wandelen naar Erraid en terug, zo'n 10 Km, zonder het eiland zelf te bezoeken. Dat doen we met beter weer. Wie weet.
Vanavond eten we onder andere zalm.
Dag acht zondag 26 juni
Vannacht is het ernstig gaan regenen en waaien.
We nemen vandaag een rustdag na een echt Engels ontbijt met witte bonen in tomatensaus, bacon, gebakken eieren, toast en meer van dat lekkers.
Onze buren, fietsers, willen weg maar krijgen de tent niet afgebroken!!!!
Waar kun je zoiets zien?
Vannacht is het ernstig gaan regenen en waaien.
We nemen vandaag een rustdag na een echt Engels ontbijt met witte bonen in tomatensaus, bacon, gebakken eieren, toast en meer van dat lekkers.
Onze buren, fietsers, willen weg maar krijgen de tent niet afgebroken!!!!
Waar kun je zoiets zien?
Ik stop nu mijn verhaal, later verder
(ik heb niets gecorrigeerd, dus als het niet leesbaar is, sorry)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten