Breda, een gezellige aanrader

Breda, een gezellige aanrader,

Toen Arrien rond de jaarwisseling moest studeren en Dominique niet zo veel te doen had, hebben wij een bezoekje aan Breda gebracht.
Mieke had ook de actuele status van de inrichting van Dominique's en Arrien's huis nog niet gezien dus.

We hebben een stadswandeling uit ons grote ANWB wandelingenboek gehaald.

We zijn onze wandeling begonnen op de hoogte van het station in Park Valkenberg we gaan over een gedrocht van een brug, een quasi klassieke gietijzeren, rood geschilderd monstrum, de Rode Brug in de richting van de oude stad.
Je komt bijna vanzelf, als je niet de monumentale ingang van het park naast de Begijnenhof neemt, op het Kasteelplein voor Kasteel van Breda.
Het Kasteel herbergt sinds 1826 de Koninklijke Militaire Academie en is alleen toegankelijk op de Nationale Kastelendag in 2011 is dat op 13 juni.
We lopen over het Kasteelplein naar de Catharinastraat en gaan die links in. We lopen langs de ingang van het park naar de ingangspoort van het Begijnenhof.
Als je daar binnen gaat, kom je in een ander tijd en in een andere wereld. Midden in de stad loop je een serene rust binnen. In het hof staat een kerk, een pastorie, een stuk of dertig huizen, er is een miniaturen museum met een unieke collectie handgemaakte poppenhuizen en miniaturen en in het hof is een prachtige, zeer uitgebreide kruidentuin aangelegd, die op bordjes perfect is gedocumenteerd. Het ontbreekt er aan, dat er geen recepten bij staan.

Het Begijnhof van Breda is de oudste rechtspersoon in Nederland. Niet helemaal zeker is of er al begijnen woonden voordat Breda in 1252 stadsrechten kreeg.
Algemeen wordt 1267 aangehouden als oprichtingsdatum. In dat jaar ontvingen de begijnen van de Heer van Breda, Hendrik V van Schoten, de grond in eigendom, waarop het complex is gebouwd. Aanvankelijk bestond het Hof, wat pal naast het kasteel lag, uitsluitend uit woningen. Van Schoten schijnt de begijnen in hetzelfde jaar toestemming te hebben gegeven een kerk te bouwen en een begraafplaats aan te leggen.

Als we het Hof uit lopen, zien we aan de overkant nog een uitnodigende poort. Deze geeft toegang tot het Hofje aan de St. Annastraat of wel Kapucijnenhof genoemd.
De huizen aan de Catharinastraat-zijde zijn oud, maar er staat ook aantrekkelijke vrij nieuwe stads-invulling.In de fraaie parkachtige binnentuin, de Willem Merxtuin genoemd, staat veel moderne monumentale kunst.

Leuk.

We gaan naar het voormalige Museum de Beyerd, wat na een stevig uitbreiding is omgedoopt in het Grafic Design Museum. In het vignet van het museum komt de B van Beyerd nog voor.
Het is een mooi, leuk ingericht museum, met een moderne manier van exposeren. Er is een thema expositie over de ontwikkeling van de damesbladen uit voornamelijk de periode van eind 19e eeuw tot heden.

Het voorlopige einde van te hoog water

Het voorlopige einde van te hoog water

Toen ik vanmorgen wakker werd en het gordijn in de woonkamer open schoof, kwam dit plaatje tevoorschijn.  (foto mist)
Het moet zoiets geweest zijn als toen Noah ergens in Turkije of zo met zijn ark aan de grond liep, zijn raam open maakte om te kijken wat ie geraakt had en er vanaf de horizon een duif aan kwam vliegen met een takje in zijn bek.

Het water wijkt.

Mijn voornemen om bij wat lager water eens lekker te gaan jutten langs de rivier, kan ik eigenlijk wel vergeten. Het meeste bruikbare hout is gewoon weggespoeld.
(foto mist)
Wel heb ik gisterenavond samen met Yevgeny deze stronk uit het water kunnen vissen, voor die, net als al het andere hout, ook bij de Ytong de bocht om was gedreven richting zee.

Hij ligt nu keurig voor de deur lekker decoratief te zijn en te drogen.

Zo, nu verder niets meer over het hoge water.

Of het waar zal blijken te zijn zien we wel, maar voor mij is de winter voorbij. Overal in de tuin beginnen de bollen uit te lopen en het groen komt al behoorlijk ver boven de grond uit. In de polder zijn de patrijzen al op paartjes geschoten en maken elkaar het hof en ja, de zon schijnt.

O ja. Iedereen moet er wel aan denken, dat het zaterdag en zondag de Nationale Tuinvogeltelling is.

Voor een handig score formulier ga naar www.tuinvogeltelling.nl waar je het kunt downloaden en waar nog veel meer informatie staat.

Help het Espresso apparaat is stuk

bericht vrij naar Martin

Help het Espresso apparaat is stuk

Vlak voor de feestdagen heeft bij Martin, mijn culinaire bijpraat vriendje, de Jura espressomachine de geest gegeven.
Na 21 jaar trouwe dienst is ie er mee gestopt. Definitief.
Het advies van winkelier was:" onmiddellijk weggooien, nakijken kost je al minimaal x80 250,= ook als ze er helemaal niets aan kunnen doen. Koop maar iets nieuws".
Daar zat ie dan. De fabrikant van het merk "Jura", maakt tegenwoordig alleen maar van die dure volautomaten. Aan pistonmachines doen ze niet meer. Jammer eigenlijk, want daar kan je alles uit halen wat erin zit.
Nou zijn er wel van die pistonmachines, maar die zijn dermate licht en met vaak maar weinig druk op de pomp. Dus dacht hij bij zichzelf:x94 ik ken de smaak van lekkere koffie en hou het hier voorlopig bij.x94
Afgelopen vrijdag is ie aan het googlen geweest naar Kopi Luwak; hij wilde de prijs van die koffie wel eens weten.

Kopi Luwak is een heerlijke, zeer fraai bittere, fantastische noot met veel cacao.

Kopi Luwak is de zeer beroemde koffie die gemaakt wordt van koffiebonen die door de Civetkat zijn opgegeten, waarna de bonen in de mest zijn terug te vinden en handmatig worden vergaard. Door de fermentatie van de bonen in het maag-darmkanaal krijgen de bonen een zeer specifieke smaak, die volgens velen tot de lekkerste koffiesmaak behoort die bestaat. Je bent voor 100 gram van deze bonen ongeveer x80 20.= kwijt.
Hij moet vers gebrand zijn dus let op de datum van branden.

Martin kwam alras bij een espressomachineverkoper op internet terecht. Uit nieuwsgierigheid, wie kent dat niet, toch maar even kijken.
Hij vond iets waar hij heel vrolijk van werd en waarvan hij eerst de recensies nog even van heeft gelezen.
De fabriek Saeco (nu onderdeel van Philips) heeft exact hetzelfde model van Jura overgenomen.
Alle specificaties van de Saeco via Venetia zijn hetzelfde als die van de oude overleden Jura machine, alleen de kop van de piston is verbeterd.
Vroeger kocht je dat ding voor Fl 900,= en nu via die handelaar x80 250,=

Het bedrijf, de Koffiediscounter, ligt op een industrieterrein in Naarden en is op zondag open dus gingen ze eerst maar eens kijken wat daar aan de hand was.
Het was daar een partij druk. Ze verkopen daar ook platte TV's; aan de lopende band en koffieapparaten en bedenk het maar.
Hij moest anderhalf uur op zijn beurt wachten en heeft ondertussen misschien wel voor een waarde van  € 50.000,= aan handel langs hem de deur uit zien gaan.
Goed; hij heeft die machine eens goed bekeken en het was inderdaad een exacte copy.

http://www.koffiediscounter.nl/espresso-apparaat/saeco-espresso-apparaat/saeco-via-venetia-art-114420.htm#anAccesoires

Dus kopen. Hij heeft ook meteen een goede koffiemolen (Nemox Lux) en een partij bonen met korting erbij gekocht.
Thuis is het ding meteen geprobeerd. En er gebeurde een wonder. Geweldig, wat een apparaat, wat een crema.
De koffiemolen is ook geweldig (commentaar van Cees: een molen van x80 10,- van de Blokker is ook goed)
Een espresso van versgemalen bonen is ook veel lekkerder.
Martin voelt zich thuis, op het gebied van koffie, weer dolgelukkig en de theedrinkers in de familie willen nu ook vaker wel eens een kopje proberen.

Bed & Breakfast

De kop is er af.
Wij, Mieke en ik, wonen al 25 jaar in onze kerk en we zijn voorlopig niet van plan te vertrekken.

Maar het wordt wel een beetje leeg. Alle kinderen zijn min of meer het huis uit en ja, 400 m2 woon oppervlak of 1500 m3 is wel erg veel voor twee mensen, twee honden en een kat.

Dus vinden we dat we wat met ons huis moeten doen.

Recent hebben we in mijn oude werkkamer de huisbibliotheek ingericht. Dat is een echt gezellige ruimte geworden. Hierdoor is in de grote hal ruimte vrij gekomen om in de toekomst exposities te gaan houden.
We willen dan vooral werk laten zien van jonge ontwerpers.
Er zijn wat besprekingen met wat mensen.
De eerste expositie verwachten in het voorjaar 2011 feestelijk te kunnen openen.
Inmiddels hebben we wel de Bed & Breakfast officieel geopend.
Speciaal voor deze opening zijn goede vrienden uit Parijs, Margriet en Daniel, overgekomen om het Bed in te slapen en het Breakfast te nuttigen.

Het zal storm lopen.

Voor onze gasten hebben we een of twee appartementen ingericht met een woonkamer op de verdieping en een slaapkamer op de begane grond met een gezamenlijk badkamer tussen de twee slaapkamers op de begane grond.
Nu ontvangen we nog maximaal 4 gasten, wellicht zullen dat er later 6 tot 8 worden.
Iedereen die een nacht bij ons wil logeren kan telefonisch een afspraak maken +31(0)183 634
of een e-mail sturen kerkjeaandewaaldijk@gmail.com

adres:

Kerkje aan de waaldijk
4214LD VUREN

of kijk eens op onze weblog

Hoogwater januari 2011

Hoogwater januari 2011

Het water voor de deur staat hoog.
Niet zo hoog als in 1993 en helemaal niet zo hoog als in 1995, maar wel hoger dan ooit sinds die tijd.
Het is overigens al de het tweede hoogwater dit seizoen. Een paar weken terug, vlak voor Kerstmis, was veel regen de oorzaak en nu is smeltende sneeuw in Zwitserland, een stukkie Frankrijk, Duitsland en ons eigen land oorzaak van het vele water.
Volgens de cijfers stroomt er op dit moment zox92n 1200 m3 water per seconde bij Lobith het land in. Op het ogenblik is de waterstand hier in Vuren ongeveer 3,60 m boven ANP. De kruin van de dijk hier voor de deur is ligt op ongeveer 8.00 m. Dat is altijd nog een 4,40 m boven het waterniveau. Er wordt nog een stijging van 50 cm verwacht. Dus zitten wij nog veilig.

Koken en fietsen

Koken en fietsen

Ik ben een beetje voorbereidingen aan het treffen voor onze Kerst eetpartij. Niet dat ik er al voor aan het koken ben, maar ik ben aan het uitproberen.
Het gaat bij zox92n etentje natuurlijk niet om de hoeveelheden maar om de smaken.
Hoe laat je ieder product zijn eigen smaak houden, hoe versterk je die smaak en hoe combineer je die smaak.
Dat betekend voor mij veel lezen en veel proberen en dan maar zorgen niet dikker te worden.
Daarom ben ik vanaf vandaag weer aan het fietsen. Ik heb dit jaar weinig aan lichaamsbeweging gedaan en zeker niet gefietst. Ik vond het weer vaak te slecht.
Vandaag heb ik een rondje Gorinchem, Woudrichem, Loevestein en Brakel gedaan.
Dat is 35 KM en een goed beginnetje. Weer of geen weer er op los.
Er lag nog wat witlof in de koelkast en ik heb een recept van Herman Blijker gevonden.
Proberen dan maar.

Witlof is in het algemeen niet de meest populaire groente maar het is wel een van de weinig groente met smaak! Wij vinden de nootachtig, licht bittere smaak goed en die smaak is ook zo herkenbaar. Of je witlof nu rauw of gekookt of gestoomd eet, je weet wat je eet. Ik zeg al, wij houden ervan.

Ik ben altijd op zoek naar recepten waarbij groenten zo goed mogelijk tot hun recht komen (uiteindelijk hebben we een vegetarixebr in de familie)(en het is wel heel spannend om vegetarisch en het liefst ook biologisch te koken)
Ik stuitte ergens op een recept van Herman den Blijker: Ik ben niet zo gek op Herman, maar ik geloof wel dat ie kan koken. Het was een recept voor gecarameliseerde witlof. Ik durf te wedden dat ik iedereen hier mee voor witlof over de streep kan trekken is. En het is echt makkelijk,en lekker eten om op tafel zettenx85 als je maar de goede ingredixebnten hebt

Wat je nodig hebt.

4 witlofjes, mooi wit, met gesloten puntjes
klontje roomboter (echt wel roomboter en geen vervanger en dat mag/moet af en toe)
2 theelepels palmsuiker (bruine basterdsuiker mag ook)
scheutje goede, zoete, balsamico azijn

Bereiden

Snij de onderkant van de witlof af en snij de kern eruit, zodat je makkelijk alle blaadjes los kunt halen.
Doe de klont boter in een koekenpan en smelt deze.
Doe de witlof erbij en draai het vuur laag.
Je wilt de witlof nog net horen sudderen.
Bak de witlof 20 minuten tot ze begint te kleuren.
Doe de suiker erbij en laat deze smelten.
Doe dan de scheut balsamico erbij en haal de pan van het vuur.
Laat het vocht even indampen door de resterende warmte in de pan. Opdienen en genieten.
Er wordt een mooi stukje vlees en een aardappeltje bij geadviseerd, maar vlees vind ik uit den boze. Gewoon met een aardappeltje of een kluitje aardappelpuree of misschien wel puree van pastinaak. Dat is wel wat zoeter, maar past wel bij het gerecht.
Als ik er vlees bij zou eten dan zouden het een paar dunne plakjes gebraden eendenborst moeten zijn.

Lamsrek

Lamsrek

Gezien en natuurlijk gelijk geprobeerd. 

Op eerste kerstdag waren Mieke, Yevgeny en ik met zijn drieën.
Ik had een paar dagen eerder bij de Sligro een mooi dubbel lams rack gescoord met 2 x 10 ribbetjes.
(Nieuw Zeeland's geïmporteerd door Kaldenberg uit Herwijnen)(min of meer mijn buurman)

Ik had een rack van een zuiglam dus relatief klein en heb het rack dus in tweeën gesneden, bij een wat groter lam zijn drie ribbetjes per persoon genoeg.

Snij het vel kruislings voorzichtig in net tot op het vlees
Vers zout en peper uit de molen er goed in wrijven
In een pan met dikke bodem in olijfolie rondom een mooi kleurtje geven

De racks dan in een 200 tot 220o C voorverwarmde oven met ovenschaal zo'n zeven tot acht minuten laten roosteren.
Ondertussen, maar dat kun je ook vooraf doen.
Doe een goede hand met paneermeel in een blender, doe daar veel rozemarijn, wat tijm, bieslook en een handje peterselie bij (en wat je nog meer lekker vind bij een lekker stuk lam)

Breng dit mengsel op smaak met peper en zout, doe er nog effe een klein scheutje delicate olijfolie bij rasp er wat Parmezaanse kaas over (de kaas moet minstens 24 maanden oud zijn) en meng het hele zootje tot een prachtig groen paneermengsel.
Neem de racks uit de oven maar laat de oven aan staan.
Besmeer de racks rondom met Dijonmosterd, die trekt er lekker in
Rol de racks dan door het prachtige groene mengsel, en zorg ervoor dat er een lekkere laagje op komt, druk eventueel goed aan.
Leg de racks nog een minuut of vier terug in de oven.
Snij de ribjes los en rangschik ze op een voorverwarmd bord.

Het water loopt me weer in de bek.

Wij hebben het gegeten met een puree van aardappel en knolselderij met als bijgerecht gesmoorde groene asperges en haricots vert

Peter Vos is dood

Peter Vos is dood

22 november 2010

Peter Vos is op 6 november, 75 jaar oud, in Utrecht overleden. Peter Vos is bekend van de duizenden tekeningen, van zijn tientallen boeken en de talloze boeken van anderen die hij heeft gexefllustreerd.
Hij heeft de Maartenspenning 2010 van de stad Utrecht postuum, dus te laat, voor zijn hele werk ontvangen.
Ik ben een hele tijd een super liefhebber van zijn werk geweest.
Ik keek altijd naar zijn Leeuwen in Vrij Nederland. Op een of andere manier ben ik hem echter helemaal vergeten, tot ik een paar weken geleden las dat hij was overleden.
Wat schetste mijn verbazing toen ik zaterdag met Yevgeny het Centraal Museum in Utrecht binnen liep om de expositie van Rietveld te bezoeken. Het bleek dat er ook een overzichtstentoonstelling van Peter Vos en zijn vriend Charles Donker was. Natuurlijk zijn we er even doorheen gerend, maar onze parkeermeter stond af te lopen.
We gaan in de komende weken nog terug om het nog eens op ons gemak te bekijken. Zo mooi en subtiel en zo vrolijk en zo bizar.

Kijk maar op Google. Vrij Nederland heeft een schitterend in Memoriam gepubliceert.

Ik heb me nog een breuk gezocht in mijn bibliotheek naar het boekje Dierenkwartet uit 1970, waarvan ik zeker ben dat ik het heb gekocht, maar misschien heb ik het wel cadeau gegeven aan iemand, maar iemand kan het ook zomaar cadeau genomen hebben.

De expositie van Rietveld was niet schokkend, wij als deskundigen moeten geacht worden het allemaal wel te weten. Goed dus.
We hebben wel besloten onze gedachte eens te laten gaan over de leegstaande Ploeg fabriek in Bergeyk.
Omdat het al sinds 2007 leeg staat en eigendom is van de woningbouwvereniging de Wooninc, denk ik toch dat er wel hard wordt nagedacht over een invulling.
Wij zouden het zoeken in ambachtelijkheid en streek producten en ecologie.
We zien wel. De Blog houd jullie op de hoogte

Lien, Lot en Lowiese zijn aan de Leg

Lien, Lot en Lowiese aan de Leg

16 november 2010

Onze drie nieuwe kippen zijn dan eindelijk aan de leg.
Mieke had al de nodige maatregelen getroffen om ongedierte uit het hok te houden.
Zij dacht dat ratten de eieren zouden jatten, maar we kunnen de natuur niet echt te slim af zijn. Ze gaan leggen als ze er aan toe zijn. Alle drie tegelijk en op de zelfde dag hebben ze hun eerste ei gelegd.
De jonge kippen trekken zich nog niets aan van donker en licht en leggen gewoon iedere dag hun ei. De oude kippen zijn aan hun winterstop begonnen en zullen nog wel af en toe een ei leggen, maar een spectaculaire productie mogen we voorlopig niet van ze verwachten.
Maar gemiddeld 3 eieren op 6 dagen in de week geeft toch 18 eieren en dat wordt cake eten.
We kunnen ze altijd aan de kinderen kwijt en als we voldoende gasten in de B&B krijgen, zullen zij niet klagen over onze lekkere eieren, want onze kippen zijn biologische scharrelkippen met een vrije uitloop in het mooiste gras van de omgeving. Ze worden regelmatig bijgevoerd door de ons en de buren. Als we eens wat sla of koolrestjes hebben en appel en peren schilletjes gaat er net als het oude brood in als koek.

Terug van effe weg

woensdag 10 november 2010

Terug van effe weg

Na een lekker weekendje Parijs sta ik weer stevig in de Hollandse stront.
Het is hier natuurlijk net als in Parijs de afgelopen dagen niet droog geweest, maar omdat het gras in de uiterwaarden behoorlijk hoog is, kun je niet goed zien, wat de ondergrond van dat gras is.
Toen ik vanmorgen dus na mijn rondje met de honden langs de rivier de dijk weer op wilde, spletste vlak voor het schikdraad een behoorlijk straal stront en klei omhoog over mijn laarzen tegen mijn broek en jas aan.
Ik kreeg het troepje net niet in mijn gezicht want dat was genoeg geweest om eens lekker chagrijnig te zijn vandaag
Maar toch mijn tweede stel schone kleren uit de kast.
Gelukkig hebben honden geen gevoel voor humor anders hadden ze me gegarandeerd uitbundig uit staan te lachten.
Goed, wij waren dit weekeinde dus naar Parijs.
Van de heen weg hebben ongewild erg lang genoten.
We vertrokken uit Vuren om ongveer 14.30 uur en voor Breda begon het verkeer al te stropen en eigenlijk hebben we stapvoets gereden tot een behoorlijk stuk na Lille.
We logeerden bij Margriet en Daniel, die ons meer dan hartelijk verwelkomden met onder anderen een heerlijk souper.
Maar inmiddels was het toch al 22.30 uur
Geeft niet, we zijn voor lekker bijkletsen en genieten gegaan.

Zaterdag hebben we in plaats van een leuke wandeling langs en in de buurt van le canal de ............, heerlijk gekuierd door een deel van de passages van het Parijse architectonische erfgoed.
Bijvoorbeeld Passages Verdeaux met de winkel La France Ancienne en die van Roland Buret, waar oude stripbladen te koop zijn.
Passage Jouffroy met onder andere winkels met oosterse artikelen en een oude boekwinkel. in deze passage, die overigens de eerste was met verwarming, is ook Musxe9e Grxe9vin te vinden.
Tenslotte Passage Panorama met een aantal kledingwinkels, postzegelhandels en winkels waar gravures worden verkocht.
Deze passages, die tot de oudsten van Parijs behoren liggen allemaal in het 9e arrondissement in de buurt van de Opera en de Beurs bij Avenue Montmartre.
Opvallend is dat deze passages nooit ten prooi zijn gevallen aan de grote modehuizen of winkelketens.
het zijn allemaal kleine particulieren, die deze bedrijfjes runnen.

In de wijk Les Halles, in het 1e arrondissement, bevindt zich een leuke winkel in keukenartikelen (groothandel die ook voor particulieren toegankelijk is) 'E.DEHILLERIN'. Hier komen de Parijse restauranthouders hun peper- en zoutstelletjes e.d. kopen. Grote stellingen met artikelen. Erg vriendelijk personeel in stofjassen die je leuk te woord staan en je helpen zoeken tot je het gevraagde gevonden hebt. Hieronder een link voor een leuke video

voor de kookliefhebber
Adres:18 & 20 Rue Coquilliere.

http://www.concierge.com/video?bcpid=1827871035&bctid=10098958001

Drukte in de tuin

woensdag 3 november 2010

Drukte in de tuin

Alle kleine vogels uit de beukenhaag bij het kerkhof zaten woensdag aan de dijk onder het raam in de sering en in de restanten van de klimop tegen de muur.
Aanwezig waren bijna alle in onze tuin voorkomende soorten mussen namelijk de huismussen en de ringmussen, maar geen heggenmussen.
Er zat een kluitje vinken bij en natuurlijk de pimpel- en koolmezen.
een enkele boomkruiper had zich op de stam van de eik gestort en rende steeds omhoog tegen de stam op om even later weer naar beneden te vliegen en zijn kunstje opnieuw te doen.
Twee stevige houtduiven zaten onverstoorbaar beneden op het terras iets tussen de tegels uit te peuteren, maar heel opvallend waren een stuk of 20 turkse tortels, die heen en weer vlogen tussen de parkeerplaatsen voor de deur en de bomen in de tuin.
Twee prachtig gekleurde vlaamse gaaien zorgden voor onrust bij vooral het kleine vogelspul.
wat nu precies de bedoeling van dit bonte vogelfeest was, weet ik niet maar het was prachtig vanuit huis te volgen omdat de meeste bomen en struiken in de tuin er al behoorlijk kaal bij stonden.
Vorige week toen ik de wilgen aan het knotten was, heb ik in de tuin nog een paar fitissen gezien, maar die zaten er nu niet bij net als de roodborst en knetterende winterkoninkjes, die zich overigens wel lieten horen vanuit de takkenheggen.
Achteraf realiseer ik me dat zeker alle kleine vogels op het feest, zaadeters waren, behalve natuurlijk de boomkruiper, maar die had niets met het opstootje van de rest te maken.
Later op de dag, s'middag, was er nog iets echt moois te zien. nu niet voor de deur maar op het kerkhof.
twee fazantenhanen waren elkaar eerst heftig aan het imponeren, wat uiteindelijk in een echte knokpartij uitliep. Op de randen van twee grafstenen zaten 6 patrijzen vol spanning de vechtpartij te volgen.
toen een van de fazanten het hazenpad koos, smeerden de patrijzen hem ook, rennend over grintpaden tussen de graven door.
Die zes patrijzen vormen een behoorlijk gedeelte van de patrijzenpopulatie rond ons huis en in de uiterwaarden. s'winters zitten er zo gemiddeld een stuk of 12 in de velden en rietkragen in de buurt. tegen de lente trekken ze er dan weer twee aan twee opuit. Bij ons voor de deur broeden er altijd twee, vlak onder een groot kraaiennest in een wilg aan de rivier.

Herfst in de tuin

vrijdag 22 october 2010

herfst in de tuin

toen ik vanmiddag thuis kwam van sporten bij Willen Kraak van Procare in Gorinchem, werd ik bijna van mijn sokken gevlogen door 6 patrijzen. Al jaren zit er een groep hier in de buurt. Ze broeden  in de uiterwaarden in een strook hoog gras en riet of bij het wiel bij van Huissteden. Ze zwerven in een grote groep van zes tot twaalf stuks in de herfst en winter in xe1l het groen tussen het dorp, bijvoorbeeld de weilanden van Ekelmans en het wiel na Piet Versluis. In de lente verdelen ze zich in stelletjes en gaan voor het in-stand-houden van-de-soort.

Het zijn toch productieve dagen in de tuin om hem wintervast te maken en klaar voor het volgende groei- en bloeiseizoen.

Vorige week hebben we het overgrote deel van de Klimop van de kerk en van het prieel gehaald en samen met de top van de Meidoorn naar de vuilstort gebracht. We moesten wel twee keer rijden. Veel en zwaar werk. Ik heb ook alle druiven uit de potten uit de tuin gehaald en opnieuw gepot. Ik weet niet of dat allemaal wel goed is en goed gaat. Mislukt het dan maak ik dit voorjaar toch gewoon weer nieuwe stekken.

Dit weekend staat het knotten van alle wilgen in de tuin op het programma. Ik wil ook het intomen en fatsoeneren van de Walnoot meenemen. Volgende week wordt de Hazelnoot en de twee sier-Laurierbomen onderhanden genomen.

Lien, Lot en Lowiese

Lien, Lot en Lowiese
We hebben drie nieuwe kippen.
Hun voornamen moeten met een L beginnen want ze komen uit Leerdam.

Dus heten ze Lien, Lot en Lowiese.
Dus Lien, Lot en Lowiese van Leerdam.

Een voorwaarde voor nieuwe kippen was wel dat er oplossing voor de eieren-vretende-impotente-haan moest komen.
Want om nu 3 leghennen in de kost te nemen om de haan extra eieren te voeren, gaat er bij mij niet in. Daarbij heeft het kreng het niet voor elkaar gekregen ook maar xe9xe9n bebroed ei een kuiken te laten voortbrengen.
De haan is niet meer. Hij is ruim 7 jaar oud geworden.
De nieuwe kippen hebben ons gisteren ook wel even lekker bezig gehouden.
Toen ik om een uur of acht eens ging kijken of alles op stok zat, vond ik in het hok alleen de oude kippen.
Lien en Lot had ik al snel gevonden. Lien zat achter een hekje tegen de schutting met de buren en Lot zat op ongeveer 1.80 M hoogte op haar gemak in het wapeningsnet wat bij ons dienst doet als kippenhokhek. Maar geen spoor van Lowiese.
Toen we in de tuin zochten kwamen we wel een grote hoop veren tegen. Hier was een vogel gesneuveld.Wie heeft Lowiese te grazen genomen? We hebben een grote zaklantaarn gehaald en geconstateerd dat de veren en de erbij liggende inhoud van de krop van een duif moeten zijn en niet van onze kip Lowiese.Mieke dacht dat het zwerfkatje, wat al een tijdje rond onze tuin zweft, als dader moest worden aangewezen, maar ik ben er van overtuigd dat de Slechtvalk die zijn jachtgebied heeft in de uiterwaarden voor de deur, de dader is. Hij is de laatste dagen erg actief in en rond onze tuin.
Maar Lowiese was nog steeds weg. We hebben minutieus de hele tuin doorzocht, we hebben het hele kerkhof afgezocht en Mieke is tenslotte in de tuinen van de buren gaan zoeken.

En ja hoor, vanaf het terras van de buren zag ze Lowiese op het dak van de stal in een hoekje tegen een penant van de kerk aan zitten.

We hebben de ladder erbij gehaald, de kip opgepakt en achter slot en grendel gedaan. Morgen mogen ze niet door de hele tuin scharrelen en morgenavond worden ze gekortwiekt (wij houden niet van leewieken).
We hebben geen zin iedere avond een uur op jacht te gaan. We hebben honden voor de nodige beweging en kippen voor de eieren.

EEN SCHANDALIGE VERWAARLOZING VAN MIJN BLOG JANUARI 2010

Een schandalige verwaarlozing van mijn weblog en dus van mijn trouwe lezers. V

Maar ik begin het jaar met een goed voornemen, ik blaas wat van mijn eigen leven in dat van mijn weblog. 

Door bbhh is het bijhouden een beetje in het verdomhoekje is terecht gekomen.

Ons tripje in het vroege voorjaar naar Berlijn was het laatste avontuur wat ik heb gemeld.

Rond koninginnen dag heb ik mijn uitgestelde fietstocht naar Parijs gemaakt en daardoor moeten wachten tot het jaaroverzicht eind december, op beelden van de aanslag op de Koninklijke familie.

Vanaf eind mei hebben we de maanden juni en juli gebruikt om relaxed door Denemarken, Zweden, Noorwegen en Finland te trekken

Deze reis hebben we eerder al in delen gepland te maken, maar slecht weer of stakende kinderen (weten jullie dat ze in Noorwegen walvis eten?), waaren meerdere keren oorzaak dat het niet is doorgegaan.

Nu was dat ook bijna gelukt, want Mieke leek het ineens toch ook wel leuk om op de fiets naar Santiago de Compostella te rijden.

We hebben een prachtige reis gemaakt, veel genoten van de natuur, maar ook heerlijk tot zelf gekomen.

Mieke is van baan veranderd en liet toch wel zo'n vijf hectische jaren achter zich en dat koste wel een paar dagen.

Op miekencees.waarbenjij.nu kun je ons beknopte reisverslag helemaal lezen.

Vroeg in het najaar hebben we kostelijk genoten van de heerlijkheden van de Picardie, die ik heb ontdekt tijdens mijn fietstocht door het noorden van Frankrijk.

Midden oktober ben ik in plaats van olijfolie kopen in Italie, met dochter Dominique wijn gaan kopen rondom Bordeaux.

Een tenslotte, als voorbereiding op het Kerstgebeuren, zijn Mieke en ik rond Sinter Klaas onze vrienden Margriet en Daniel, die in Parijs wonen uit wezen zwaaien
toen zij voor de WK organisatie naar Zuid Afrika vertrokken. Daniel werkt voor HBS in Paris die de TV uitzendingen van dat toernooi verzorgt.

Natuurlijk is dat puur ALIBI maar volkomen legaal als je een paar dagen in Parijs met vrienden lekker bij kunt praten, kunt winkelen, musea bezoeken en lekker eten.
Echt relaxed.
Tussen al deze heerlijke beslommeringen door, verzorg ik ook een stuk(je) huishouden met de nadruk op vooral lekker koken.
Ik ben recent door een goede vriend verwend met een soort BBQ met rook mogelijkheden, dus rook ik af en toe een stukje zalm in de cognac of een forelletje, een kippenborst en mijn recente succes volgens traditioneel eigen recept Biltong. Heerlijk.
Ik fotografeer veel, ontwerp af en toe wat, maar kom eigenlijk/feitelijk niet toe aan schrijven, bijvoorbeeld van onze reisverslagen.
In concept zijn ze allemaal klaar, maar de finishing touch, ho maar.
We zijn wel voorzichtig aan een inhaalslag begonnen ten aanzien van al onze vrienden, die we de afgelopen jaren ernstig hebben verwaarloosd.

Erg leuk hoor.

Veel zijn er ook al uitgewerkt genieten ervan en zitten inmiddels allemaal
al aardig in de kleinkinderen.
Af en toen klus ik wat bij als ontwerper en consultant voor een beetje extra financiering van onze plannen.

Plannen voor dit nieuwe jaar ??

Eind januari heeft Mieke twee weken vrij (ze verandert van baan van Tiel naar Gorinchem en dat moeten we dus maar een beetje vieren)

Ik weet nog niet waar we terecht komen maar we nemen alles mee voor wintersport, maar sta er niet verbaasd over als we toch nog voor olie naar Italie gaan of Spanje of iets warms??

Ons campertje is er klaar voor en uiterst degelijk en geduldig.

Rustig door Frankrijk naar het zuiden slenteren alleen is al heerlijk.

Een stukje goed voornemen is klaar, ga zo door Cees

MET DE BUS NAAR BERLIJN MEI 2009

Ons reisje naar Berlijn had twee doelen.
Eerste doel: Ons campertje moest eens goed worden uitgeprobeerd

Tweede doel: Twintig jaar geleden is de muur in Berlijn gevallen en dat zou gevierd worden,

Dolle boel in Berlijn. Nou nee, dus. Ik bedoel de dolle boel.

Nou is allereerst niet zo duidelijk waar de muur nu eigenlijk is gevallen.
Er staan nog wel hier en daar een paar stukjes niet gevallen muur, maar aan de authenticiteit daarvan mag van mij rustig getwijfeld worden.

Ik ken weinig verf, die bij weer en wind zo lang zo mooi blijft.
Ze staan ook zo raar op kakelverse, pas aan gelegde bestrating.

Berlijn doet er ook niet veel aan om de plaats van de voormalige muur te duiden.
Op de Potsdammer Platz staat nog een trap met een podium van waaraf je Oost Berlijn in kunt kijken.
Nou,nou.
En Checkpoint Charlie is natuurlijk helemaal een lachertje.

Een drukte van jewelste in de Friedrichstrasse, waar wel duidelijk is wat west en wat oost Berlijn was. De toch wel fraaie Friedrichstadtpassage en andere chique winkelgallerijen geven wel een beetje "grote stadse indruk"
Op en rond de Potsdamer Platz staan zeer opvallende architectonische hoogstandjes, er is een mooi museum, de Gemaldegalerie, met, vind ik,een armoedige collecties. Te veel werk wat wel eens grondig schoon gemaakt mag worden

De Philharmonie Concert Hal (ons viel op dat steeds als we er langs kwamen, de musici op straat stonden te spelen), een 3-D Bioscoop en voor de rest is het aan de oostzijde (Leipzicherstrassen heet het geloof ik) een grote winderige bouwput. En er wonen natuurlijk geen mensen.

Er is wel een shopping centrum ,Arkaden, met lekkere koffie en met even lekker gebak.
In dat centrum (maar echt niet de grootte en de alure van een Mall) kun je voor 2 Euro 4 uur internetten. (betalen met creditkaart)
Het Sony Center en de Sony Tower boksen op tegen het Debis-Haus van Renzo Piano.
Maar Potsdammer Platz is wel bereikbaar met bus, metro,lightrail en trein

Daar en op een hele boel andere bekende plaatsen in Berlijn, woont niemand.
De Bebelplatz en Unter der Linden, de Brandenburger Torr, Tiergarten, Rijksdag gebied, Friedrichstrasse,. Kurfsterdamm,Kaufhaus des Westes (KaDeWe), Gedachtnisskirche. Zelfs het nieuwe Centrale Station van Berlijn staat (woon en leeftechnisch) in de middle of nowhere. De mensen die je hier ziet zijn of toeristen of ze zijn onderweg, maar komen nooit aan of vertrekken.

Misschien is het ook maar goed dat er geen Duitsers wonen, het zou het beeld alleen maar nog saaier maken.
Gewoond wordt er, voor zover ik na een paar dagen kan beoordelen, in hele andere wijken, gewone saaie woonwijken met een buurt super en een trapveldje voor de jeugd.
De West Berlijnse wijken, zijn traditionele huisjes, flats en woonblokken.
In Oost Berlijn zien we de grote woonkazernes, flats en oudere woonblokken.
De enige echte en gewone Oost Berlijner heeft plaats gemaakt voor een Allochtoon uit wat voor land dan ook. Die wijken krijgen wel iets orientaals.
De Blockworst en ander vette troep is vervangen door Shoarma en Kebab.

Aparte vermelding
Het monument ter nagedachtenis aan alle omgebrachte Joden, is wel indrukwekkend.
Deze uit grond oprijzende blokken zijn het resultaat van een geniale gedachte.
Als je er in loopt, zinkt de omringende wereld weg en komt weer te voorschijn, mensen zie je even en dan zijn ze weer weg of lopen heel ver in een eindeloos lange gang. Ingetogen midden in de stad maar heel stil.
..............vanaf hier was ik begonnen een ingewikkeld verhaal te schrijven over Berlijn , de muur, over Berlijn voor de oorlog en na de oorlog.

Ik kan dat beter aan Geert Mak overlaten.
Geert Mak kan alles zo beschrijven dat niets onverklaarbaar is of blijft.
Van Geert Mak mag je je nooit meer ergens over verbazen.

OK
Dat verhaal gaat niet door.

Wat ik wel nog kwijt wil: geen enkele Berlijner straalt ook maar enige trots uit van zijn eigen zijn. Mat, mat en nog eens mat. Vaal en nog eens vaal maar met muts. Je bent geen Berlijner als je geen lelijke muts op hebt.

Dag Berlijn, misschien kom ik nog wel eens terug om me van je te laten overtuigen.

MI CHIAMO CEES E SONO DI L'AIA

Ik zit op Italiaanse les! Overigens al een tijdje. Een cadeautje van de kinderen ter gelegenheid van mijn 65^ste verjaardag.

Dan hoef  ik straks niet steeds in Italie te proberen iemand te vinden die Engels spreekt om mijn wensen kenbaar te maken. Ik kan dan hopelijk ook eens verstaan, wat de Italiaanse vrouwen allemaal te vertellen hebben bij de slager, de bakker en de groenteboer. Het klinkt altijd of ze ruzie hebben, maar dat zal wel niet.

Ik ga weer naar school en dat is al een heel bijzondere ervaring, maar ik heb ook huiswerk!! Maar het meest bijzondere is dat ik voor het eerst zelf word geconfronteerd met het moderne taalonderwijs.

Ik vind het niks. Ik vond het al niks toen ik over de schouders van de kinderen meekeek.

Ik ben gewend aan: "Grammatica en woordjes leren en daar dan zinnen van leren maken, of leren lezen of schrijven. 

Nee, dames en heren we beginnen met het lukraak leren van zinnetjes, die je straks in Italie te pas kunnen komen, maar hoe het in elkaar zit, ho maar.

Ik moet toegeven dat de dames in onze grote "klas" (21 studenten) er wel redelijk raad mee weten, maar dat de meeste mannen er knap moeite mee hebben. Komt bij dat ik erg visueel ben en absoluut niet auditief.

Het komt dan voor dat iemand iets tegen me zegt maar dat ik geen idee heb wat en hoe dat er uit ziet.

Er zijn van de 21studenten nog maar 15 overblijvers.

Op de presentielijst staat op de plaats van de afwezigen consequent iedere week "ziek" ingevuld. Ja,ja.

Maar geloof het of niet, ik hou vol.

HERSENGYMNASTIEK 16 MAART 2009

Ze denken dat het weer mis met me is. Ik denk van niet

Ik heb de laatste dagen last van wat rare hoofdpijn (eigenlijk ken ik geen hoofdpijn), ben al een weekje wat duizeliger dan normaal en een beetje onvast ter been. Niet dat ik omlazer, of zoals vroeger weleens voorkwam, dat ik uit bed stapte en er dan meteen met een prachtige zwaai rechtsom er gelijk weer in lag.

Dat soort symptomen zie je overigens veel bij werkende mannen s'morgens na de night before.

Maar het is nu wel een beetje anders. Als Mieke en ik aan het wandelen zijn en zij loopt links van me, loop ik steeds tegen haar aan. Ik heb een afwijking naar links.

Goed, de huisarts heeft me uitgebreid aan een screening onderworpen. Over een lijntje lopen, met je voeten tegen elkaar gaan staan en je armen vooruit met ogen dicht en dan niet omvallen. Ze heeft me doorgestuurd naar de Neuroloog.

Als ze me maar geen rijverbod op gaan leggen.

Dan zit ik niet als Hugo de Groot opgesloten in een kerker, maar in een kerk.

Natuurlijk als het een beetje weer wordt kan ik overal naar toe op de fiets, maar het actieradius van mij op een fiets is niet bepaald hemelbestormend. Een rondje Spanje en Portugal gaat dan toch gauw een half jaar duren.

We zien wel wat er uit komt. Eerst de scan. Eerst lente

DROOGLEGGING 12 MAART 2009

Ik heb me weer eens voor een half jaar droog gelegd.

Droogleggen betekent in mijn geval: geen alcoholische dranken drinken.

Ik ben geen notoire zatlap, maar wel een walgelijke gewoonte drinker.

Omdat ik nogal veel in de keuken sta en, a la Braakhekke , een fles witte en een fles rode wijn open trek om te koken (en ik natuurlijk niet zoveel wijn nodig heb bij het koken), sla ik meer wijn direct dan indirect achterover.

Goed, dat droogleggen is natuurlijk niet zo bijzonder, want ik doe het regelmatig voor langere tijd. Vrijwillig,zoals nu, of niet vrijwillig, als ik in een Moslimland terecht kom.

Maar in mijn geval heeft het redelijk ingrijpende gevolgen voor mijn lichaam. Ik slik nogal wat medicijnen, die direct of indirect beïnvloed worden door mijn drank gebruik.

Toen ik ruim een jaar geleden weer eens voor een langere tijd naar Saudi ben geweest, kwam ik natuurlijk onvrijwillig droog te staan. De drooglegging heeft geen invloed op mijn beslissing wel of niet te gaan. Mohammed en Jezus vastten ook allebei 40 dagen en zijn beroemd geworden, dus waarom ik niet??

Goed, mijn bloed was binnen een week zo dik, dat ik de dosering van mijn bloedverdunners, volgens lokale artsen, moest verdubbelen. Dat heb ik dus maar niet gedaan. Ik loop dan het risico niet te stelpen bloeduitstortingen te krijgen.

Zijstap

Het probleem van geen drank was trouwens binnen twee weken opgelost nadat ik de leverancier van uitstekende sadiki had ontmoet. Sadiki is lokaal gestookte alcohol van ongeveer 90%, die behoorlijk verdunt moet worden om niet je strot, slokdarm en maag te verbranden.

Overigens heb ik later uitgevonden dat de kamerjongens in mijn hotel, drank uit mijn jerrycan jatten en de alcohol vervingen door drinkwater. Ik moest steeds meer drinken om het te merken (overigens een vertrouwd alcoholisten verschijnsel)

Of ik de enige was die afgetapt werd, weet ik niet. Wat ik wel weet is dat een van de jongens, hij kwam uit Nepal, op een dag is opgenomen in het ziekenhuis met een acute alcohol vergiftiging en met beschadigingen aan zijn nieren en lever is teruggestuurd naar huis.

Daarna bewaarde ik mijn drank in mijn hotelkluisje.

Ter zake, vorig jaar, zo rond deze tijd, ben ik er gewoon radicaal mee gekapt. Binnen de kortste tijd was ik 8 kilo bierbuik kwijt en voelde ik me een stuk prettiger. Niet dat ik ooit s'morgens met een kater wakker werd,( was dat maar zo, dan zou stoppen veel makkelijker zijn geweest) maar vooral s'avonds was ik een stuk frisser, ik sliep veel beter en was veel meer uitgerust s'morgens. Ik droomde weer en dat waren niet altijd de slechtste dromen. In die tijd hebben we nieuwe fietsen gekocht (waarover later) en zijn we ook veel (echt veel) gaan fietsen. Toen we in mei een fietsvakantie langs de Moezel genoten, heb ik mijn eerste glaasje wijn weer eens geproefd. Witte Moezel.

Het was echt proeven. Lekker maar ineens wel heftig na zo lang. We hebben toen een paar doosjes van de lekkerste wijnen gekocht en hebben daar flink lang meegedaan.

Tot ver in december heb mijn drink gewoonten kunnen beperken tot een enkel glas per dag. Nu gaat het dramatisch klinken: De feestdagen hebben me terug geworpen in mijn oude gewoonten. Maar het was natuurlijk niet dramatisch. Dronk ik eerst een glas en liet de fles verder staan, dan dronk ik nu een fles en had geen glas meer nodig.

Maar 1 maart, Joke en Han waren de vorige dag wezen eten, slot erop. Ik ben weer de Bob.

Zeker als we plannen hebben om dit voorjaar en zomer naar Scandinavië te gaan is het ook gelijk een financiële opsteker. Voor 1 liter alcohol in Noorwegen, rijd ik 50-60 kilometer.

Dus !

Ik heb al die tijd wel vaak gemerkt als ik er over praatte met collegax's, kennissen en vrienden, dat iedereen wel een glaasje dronk, maar eigenlijk mocht het geen naam hebben. Ja hoor, en waar kwamen die bierbuiken dan vandaan? En waarom dronken ze, als ik er bij was, mij er altijd uit?

Er is veel verborgen leed.

Uitgewerkten in Nederland 6 maart 2009

Ja hoor het moest er uiteindelijk van komen.

Al jaren is het heel langzaam maar doelbewust in de week gelegd.

Hoe kunnen we, zonder al te asociaal te lijken,de pensioenen en de AOW aanpakken?

En sinds hij er als minister van justitie is uitgeschopt komt natuurlijk Donner, met zijn schijnheilige gereformeerde hoofd, voor de zoveelste keer in de laatste jaren met zijn stokpaardje aan hobbelen. De mans fantasie beperkt zich tot het aanpakken van de zwaksten in de samenleving.

Ik heb hem nog nooit gehoord over het aanpakken van de incompetente en niet van deze wereld lijkende zakkenvullers. Noem ze maar op: directeuren van banken, verzekeringsmaatschappijen, directeuren in de zorg en directeuren van nutsbedrijven.

Die kan of durft hij kennelijk niet aan te pakken. Nee, de tasjesdief beperkt zich tot het beroven van oude vrouwtjes. Dat durft hij en dat kan hij. Hij lijkt op onze teckel Noah, die gaat alleen maar te keer tegen mensen in rolstoelen, omdat hij denkt dat hij die wel kan hebben.

Donner, niet geremd door zijn maatje-schijtlijster Balkende, ziet nu zijn kans schoon, Hoera het is "krediet crisis"!

Ik heb me eens laten vertellen dat het in Nederland zo is, dat de staat garant moet staan voor alle pensioenen,  maar het sociale karakter van christenen en socialisten zorgt ervoor, dat de staat vooral garant staat voor banken en verzekeringsmaatschappijen.

De ING is bijna naar de kloten, maar de bonussen voor de bankiers moeten gehandhaafd blijven, want ze hebben hun targets gehaald. 1 Miljard verlies.

Daar had ik mee bij mijn baas aan moeten komen.

ik: "Mijnheer, volgend jaar ga ik een verlies lijden van een miljard."

mijn baas:"Goed zo jongen, maar denk er aan, beloofd is beloofd"

Nee, deze regering steunt de sterken en pakt diegenen aan die niets terug kunnen terug doen.

De media, in ieder geval de KRO (en is dat ook niet de spreekbuis van het CDA?) en in ieder geval "Goede Morgen Nederland" laat bij het woord gepensioneerden"", gelijk beelden zien van brallende oude mannen met golfkarretjes en kakkende oude vrouwen op de tennisbaan.

Niet van mannen en vrouwen met alleen een AOW-tje wel of niet aangevuld met een klein pensioentje.

Nee, die mensen staan voor de deur van de voedselbank en zijn voor veel zorg afhankelijk van bijvoorbeeld de AWBZ, wat een loterij blijkt te zijn (wat een regie Peter Jan)

Bij de AWBZ krijgt kennelijk ook de grootste bek het meeste geld, afhankelijk dan nog wel van het humeur van een incompetente ambtenaar.

Balkenende vindt dat er bezuinigd moet worden in de zorg en in het onderwijs. En dat zijn nota bene de enige instanties, waar de krediet crisis nog niet heeft toegeslagen. Allereerst sterft "iedere kennis economie" bij gebrek aan eenduidig en goed onderwijs.

Zou ik dus niet doen Jan Peter.

Maar bezuinigen in de gezondheidszorg kan ik me van dit kabinet nog wel voorstellen.

De meerderheid van dit kabinet is mordicus tegen euthanasie en abortus, alles en iedereen moet kost wat het kost in leven worden gehouden.

Die politieke Partijen, die het verbouwen van Nederwiet vervloeken, eisen wel dat mensen vegeterend in hun eigen vensterbank, naar hun definitieve einde worden verzorgd.

Deze partijen zijn de uitvinders van een andere methode van euthanasie. " Privatiseer/beperk de zorg." Gooi de zorg op de markt

En ja, je scoort in de zorg het beste met vette premies betalende sterke en kerngezonde jonge mensen! In een zorg in de markt, word de zorgverlener afgerekend op succes en resultaat en natuurlijk beperking van de kosten(we moeten natuurlijk wel blijven denken aan de bonussen van de directeuren). En zo schuift dit kabinet de vergrijzing de markt op. En zo schuift dit kabinet de euthanasie de markt op.

Ontzeg de ouderen zorg en het probleem lost zich van zelf op.

He Donner en Balkende, slimpies, jullie mogen vanavond een uurtje langer opblijven. Dan mogen jullie kijken naar "goede tijden slechte tijden"

Ik durf trouwens te wedden dat Donner en Balkenende sexy vrouwenondergoed onder hun stijve pakken dragen en dat ze de catalogi met dat spul regelmatig met elkaar uitwisselen.

Maar wel een welgemeende lange neus, want ik ben van plan 150 jaar te worden!

vooruit dan maar 3 maart 2009

de wilgen zijn geknot en dat genereert veel , heel veel werkhout

maar ook dat werkhout is weggewerkt en niet als een voorraad bonenstokken of als fundament voor een zinkstuk, nee, de takkenhagen in de tuin zijn verhoogd en aangevuld en daarmee is de broedplaats voor de allerkleinsten in de tuin, zoals winterkoninkjes en roodborsten, verzekerd.

de hagen werken ook als vluchtplaats voor al het kleine vliegend gespuis. samen met de beukenhaag bij het kerkhof zijn onze hagen uitstekende schuilplaatsen als de valkjes, de uilen of andere lokaal opererende roofvogels op jacht zijn.

soms lijkt zo'n haag haast te golven als er een zwerm mussen, vinken, mezen en wat al niet meer aan gevogelte er met veel herrie in vliegt.

en mussen? we hebben ze allemaal ringmus, huismus en heggenmus.

de nestkastjes zijn schoon gemaakt (een aantal nieuwe is in aanbouw)(moet ik wel mee opschieten anders mis ik de eerste leg)

de moestuin is schoon en klaar voor een nieuw seizoen

de aardbeien voorzien van een nieuw, schoon bedje van stro

de rabarber steekt zijn rode koppen al boven de grond uit. die moeten we even in de gaten houden voor als het s'nachts nog een keer gaat vriezen.

Het Tuinhuis 3 maart 2009

het tuinhuis

de  kachel brandt in het tuinhuis

het heeft allemaal wat langer geduurd, maar het was zonder die kachel te koud om ook maar iets in die omgebouwde schuur te doen.

ik heb een prachtige gevel-doorvoer van Gert-Jan Donker door plafond en gevel geknoeid, en stoken maar.

nu het toilet tegelen, pot erop, de  vorstvrije waterleidingen weer open en de zomer kan uitbarsten.

april 2009 druk, druk, druk. 24 februari 2009

op weg

Ik ben op het ogenblik hevig aan het fotograferen,
en druk met voorbereidingen voor mijn fietstocht naar Parijs

Normandische Maiskip 8 februari 2009

Normandische Maiskip met Savooiekool rolletjes en Selderijpuree (voor 5 personen)


Bernodigdheden:


voore kip
- 1 tot 2 Maiskippen
- 2 borrelglaasjes calvados

- ca 1/2 fles Cider brut
- 6-8 sjalotten
- 2 kookvaste appels bv Pink Lady/Jonagold
- 3 el bloem
- vers gemalen peper
- tijm
- 5-6 tl creme fraiche
- olijfolie


voor de Savooiekool rolletjes
- 1 krop savooiekool
- 4-5 plakken Serrano ham
- 1 sjalot
- 1 borrelglas witte wijn
- 1 scheutje room
- olijfolie


voor selderij puree
- 1/2 selderijknol
- 2-3 bloemig kokende aardappelen
- 100-150 ml room
- tijm
- zout


Bereiding:


Kip
De kippen in stukken delen, met zout en peper bestrooien en in olijfolie aanbraden.
Strooi de bloem over de kip.
De sjalotten schillen en heel toevoegen net als de schijven appel.
Het geheel met een glas calvados afblussen en vlamberen
Als de vlammen zijn gedoofd 1/3 van de cider toevoegen net als de tijm.
Met de deksel op de pan gaar laten worden.
De cider steeds laten reduceren tot het licht carameliseert dan weer cider bijvoegen.
Alles bij elkaar ca 30 tot 45 minuten braden en garen afhankelijk van de grote van de stukken kip.
5 minuten voor het serveren de creme fraiche in kleine klontjes tussen de stukken kip leggen en tot het einde door laten garen.


Savooiekool rolletjes
De kool goed wassen en de stronk wegsnijden.
De benodigde bladeren 5 minuten in goed zout water blancheren en met ijswater afschikken
Serrano en sjalotten fijn snijden en licht in de olijfolie aanzetten
5 grote savooiekool bladeren apart leggen, de rest van de bladeren fijn snijden en even mee laten bakken, dan met de witte wijn en room afblussen.
Naar smaak zout en peper toevoegen en ca 5 minuten laten garen.
De vulling in de grote bladeren rollen en in een beboterde ovenschaal leggen.
De rest van de vulling en het braadvocht tussen de rolletjes verdelen en 20 tot 30 minuten bij een temperatuur van 150 o graden in de oven zetten tot de rolletjes licht bruine zijn.


Selderijpuree
De selderij en de aardappelen schillen en in stukken snijden en water met voldoende zout gaar koken en door een pers in een pan met verwarmde room persen (of met een aardappel stamper stampen en bij de room doen)
Roeren tot er een mooie gladde puree ontstaat. proeven en op smaak brengen.
Serveren met een 1/2tl appelgelei en een takje tijm


serveren met Frans boeren brood of gewoon stokbrood

Donderdag 5 februari 2009, ik heb de draad op gepikt

donderdag 5 februari 2009 ceesleeftinstraks

eindelijk de draad van begin december opgepikt.

ik was toen optimistisch met mijn weblog begonnen, maar had er geen idee van hoe een en ander nu precies moest.

daarna heb ik ook niet veel tijd gehad

feest, kerst, oud en nieuw

Yevgeny heeft me intussen diverse kunstjes geleerd,en Dominique heeft mij vandaag wegwijs gemaakt in het aanpakken van dat enge digitale geheimschrift wereldje.

als ik alleen achter de computer zit te lezen wat ik moet doen, lees ik of verkeerd

of ik druk te snel een toets in en alles is foetsie

wat ik voorlopig in mijn eigen hoekje van dit digitale wereldje ga zetten,

zijn alle acties en activiteiten als AOW-er omdat ik weer zoveel tijd heb waarin niets moet,kan ik weer lekker bezig zijn met al die dingen, waar ik sinds een hele lange tijd niets meer aangedaan heb.

ik heb vroeger veel getekend en ook heel veel gefotografeerd.

die kunstjes om dingen die je ziet en die je op een of andere manier raken, vast te leggen,

die kunstjes heb ik weer opgepikt.

ik heb bij mijn vertrek van directie en collega's en bij mijn verjaardag van familie en vrienden, zoveel geld gehad, dat ik daarvan een schitterende digitale spiegelreflex camera heb gekocht.

als je een goede camera hebt, worden je foto's er niet beter van, maar je bent wel in staat om vaker onder alle omstandigheden iets vast te kunnen , wat je met een gewone box niet kan.

ik hou het blog op de hoogte en je zult wel regelmatig verwijzingen krijgen naar Picasa van Google, waar ik foto albums op zal zetten

we gaan natuurlijk ook weer veel reizen.

in januari zijn Miek en ik wezen skiën in Oostenrijk, maar met ons campertje voor de deur, zullen we er best vaak voor kort of langer tussenuit breken.

allereerst staat Berlijn op het programma, twintig jaar na de val van de muur gaan wij maar eens mee vieren.

ik hou het blog op de hoogte en lees maar lekker mee

ik zal ook soms mijn kookavonturen opschrijven.