donderdag 1 maart 2012

MET DE BUS NAAR BERLIJN MEI 2009

Ons reisje naar Berlijn had twee doelen.
Eerste doel: Ons campertje moest eens goed worden uitgeprobeerd

Tweede doel: Twintig jaar geleden is de muur in Berlijn gevallen en dat zou gevierd worden,

Dolle boel in Berlijn. Nou nee, dus. Ik bedoel de dolle boel.

Nou is allereerst niet zo duidelijk waar de muur nu eigenlijk is gevallen.
Er staan nog wel hier en daar een paar stukjes niet gevallen muur, maar aan de authenticiteit daarvan mag van mij rustig getwijfeld worden.

Ik ken weinig verf, die bij weer en wind zo lang zo mooi blijft.
Ze staan ook zo raar op kakelverse, pas aan gelegde bestrating.

Berlijn doet er ook niet veel aan om de plaats van de voormalige muur te duiden.
Op de Potsdammer Platz staat nog een trap met een podium van waaraf je Oost Berlijn in kunt kijken.
Nou,nou.
En Checkpoint Charlie is natuurlijk helemaal een lachertje.

Een drukte van jewelste in de Friedrichstrasse, waar wel duidelijk is wat west en wat oost Berlijn was. De toch wel fraaie Friedrichstadtpassage en andere chique winkelgallerijen geven wel een beetje "grote stadse indruk"
Op en rond de Potsdamer Platz staan zeer opvallende architectonische hoogstandjes, er is een mooi museum, de Gemaldegalerie, met, vind ik,een armoedige collecties. Te veel werk wat wel eens grondig schoon gemaakt mag worden

De Philharmonie Concert Hal (ons viel op dat steeds als we er langs kwamen, de musici op straat stonden te spelen), een 3-D Bioscoop en voor de rest is het aan de oostzijde (Leipzicherstrassen heet het geloof ik) een grote winderige bouwput. En er wonen natuurlijk geen mensen.

Er is wel een shopping centrum ,Arkaden, met lekkere koffie en met even lekker gebak.
In dat centrum (maar echt niet de grootte en de alure van een Mall) kun je voor 2 Euro 4 uur internetten. (betalen met creditkaart)
Het Sony Center en de Sony Tower boksen op tegen het Debis-Haus van Renzo Piano.
Maar Potsdammer Platz is wel bereikbaar met bus, metro,lightrail en trein

Daar en op een hele boel andere bekende plaatsen in Berlijn, woont niemand.
De Bebelplatz en Unter der Linden, de Brandenburger Torr, Tiergarten, Rijksdag gebied, Friedrichstrasse,. Kurfsterdamm,Kaufhaus des Westes (KaDeWe), Gedachtnisskirche. Zelfs het nieuwe Centrale Station van Berlijn staat (woon en leeftechnisch) in de middle of nowhere. De mensen die je hier ziet zijn of toeristen of ze zijn onderweg, maar komen nooit aan of vertrekken.

Misschien is het ook maar goed dat er geen Duitsers wonen, het zou het beeld alleen maar nog saaier maken.
Gewoond wordt er, voor zover ik na een paar dagen kan beoordelen, in hele andere wijken, gewone saaie woonwijken met een buurt super en een trapveldje voor de jeugd.
De West Berlijnse wijken, zijn traditionele huisjes, flats en woonblokken.
In Oost Berlijn zien we de grote woonkazernes, flats en oudere woonblokken.
De enige echte en gewone Oost Berlijner heeft plaats gemaakt voor een Allochtoon uit wat voor land dan ook. Die wijken krijgen wel iets orientaals.
De Blockworst en ander vette troep is vervangen door Shoarma en Kebab.

Aparte vermelding
Het monument ter nagedachtenis aan alle omgebrachte Joden, is wel indrukwekkend.
Deze uit grond oprijzende blokken zijn het resultaat van een geniale gedachte.
Als je er in loopt, zinkt de omringende wereld weg en komt weer te voorschijn, mensen zie je even en dan zijn ze weer weg of lopen heel ver in een eindeloos lange gang. Ingetogen midden in de stad maar heel stil.
..............vanaf hier was ik begonnen een ingewikkeld verhaal te schrijven over Berlijn , de muur, over Berlijn voor de oorlog en na de oorlog.

Ik kan dat beter aan Geert Mak overlaten.
Geert Mak kan alles zo beschrijven dat niets onverklaarbaar is of blijft.
Van Geert Mak mag je je nooit meer ergens over verbazen.

OK
Dat verhaal gaat niet door.

Wat ik wel nog kwijt wil: geen enkele Berlijner straalt ook maar enige trots uit van zijn eigen zijn. Mat, mat en nog eens mat. Vaal en nog eens vaal maar met muts. Je bent geen Berlijner als je geen lelijke muts op hebt.

Dag Berlijn, misschien kom ik nog wel eens terug om me van je te laten overtuigen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten