Ze denken dat het weer mis met me is. Ik denk van niet
Ik heb de laatste dagen last van wat rare hoofdpijn (eigenlijk ken ik geen hoofdpijn), ben al een weekje wat duizeliger dan normaal en een beetje onvast ter been. Niet dat ik omlazer, of zoals vroeger weleens voorkwam, dat ik uit bed stapte en er dan meteen met een prachtige zwaai rechtsom er gelijk weer in lag.
Dat soort symptomen zie je overigens veel bij werkende mannen s'morgens na de night before.
Maar het is nu wel een beetje anders. Als Mieke en ik aan het wandelen zijn en zij loopt links van me, loop ik steeds tegen haar aan. Ik heb een afwijking naar links.
Goed, de huisarts heeft me uitgebreid aan een screening onderworpen. Over een lijntje lopen, met je voeten tegen elkaar gaan staan en je armen vooruit met ogen dicht en dan niet omvallen. Ze heeft me doorgestuurd naar de Neuroloog.
Als ze me maar geen rijverbod op gaan leggen.
Dan zit ik niet als Hugo de Groot opgesloten in een kerker, maar in een kerk.
Natuurlijk als het een beetje weer wordt kan ik overal naar toe op de fiets, maar het actieradius van mij op een fiets is niet bepaald hemelbestormend. Een rondje Spanje en Portugal gaat dan toch gauw een half jaar duren.
We zien wel wat er uit komt. Eerst de scan. Eerst lente
Geen opmerkingen:
Een reactie posten